24 Aralık 2009 Perşembe

Camekan üfleme 3




Nerede kalmıştık..Çalıştık bir kaç gün, 2010 da neler yaparız denedik. Müthiş işler yapacağız, yazdık, istedik, diledik. Yeni yılda üflemeye devam, üretmeye, çalışmaya devam..

Bu arada lütfen imla yanlışlarımın kusuruna bakmayınız :)) sebebi sicak cam :))

Atölyeye girdiniz (hot shop), öyle hemen başlıyalım cam alalım demek yok. Bankınızı hazırlamanız gerek. Her aletin bir yerleştirme sırası var. Islak gazeteyi hazırlamak, kepçeleri koyduğunuz suyu değiştirmek ve pipoları ısıtıcıya koymak bunlardan birkaçı. Aynı işleri atölyeden çıkarken de yapmanız gerek. Eğitimlerde bizlere sırf yerleşim ve toparlamayı değil ama yerleri de yıkamamız gerektiğini gösterdiler.

Cam üflerken makinaların ne kadar sıcak olduğunu ve dikkat etmezseniz yanabileceğiniz unutmamalısınız. Bu sizi korkutmak için değil, ama bazen camın büyüsune kapılıp neler olabileceğini unutabiliyor insan. Yanarsanız, ilk tedavi her zaman soğuk olmalı.
Ben çok yandım.. Biraz sakar olmamın dışında bu kadar hızlı düşünmem gerekeceğini ve her an herşeyin olabileceğini bilmiyordum başta. Bir kaç kere pipoyu en sıcak yerinden tutuverdim. izlerini de pek beğenirdim :) ama geçiyor zamanla.. daha dikkatli olunuyor.

Gelelim takım çalışmasına.. İşte biz burada sanslıyız. Aynı zamanda başladık, ve takım çalışmasının onemini anladık.

Bankta oturan ustabaşı(gaffer), ne derse o olur takımda. 2 bazen 5 kişiye çıkılabilir. Kimi kapak açar, kimi ustabaşının yanmasını engellemek için tahta tutar, kimi cam parcaları getirir. Özellikle büyük parçalar yapılırken güvenilir bir kalabalık iyidir.

Açıkcası, ben uzun zaman takımda yardım konusunda, yetersiz buldum kendimi,.. Pek girişkende olmadığımdan, Yanlış yapma korkusuyla, seyrettim bol bol..Ama Gamze iyidir, hic acımaz girer yardıma. Yeterki ucundan tutulsun, daha çok öğrenilsin. Doğru tesbittir, hem seyrederek, hem tromel kapağı açılarak, hemde ustaların ders videolarından o kadar çok şey öğrenilir ki. Ben camın büyüsüne kapıldığımdan ve bir sonraki adımı düşünecek halim kalmadığından, hep bir yerlerde eksik kalırımı düşünürdüm.. kalır, azarda işitirdim.. üzülürdüm ama hepsinin bir süreç olduğunu böyle öğreneceğimizi anladıktan sonra rahatladım.

Yukarıdaki fotolar eski eğitimlerden :)